Drogomyśl to wieś szlachecka, której pierwsze wzmianki pochodzą z 1467 roku. W II połowie XVII wieku zbudowano kompleks zabudowań w centrum wsi, w tym piętrowy murowany dwór o czworobocznym dziedzińcu, budynek gospodarczy, park i ogród z atrakcyjnym drzewostanem, szkołę i kościół ewangelicko-augsburski. W II połowie XIX wieku dokonano przebudowy dworu i zlikwidowano górną kondygnację, która została zniszczona przez pożary. W 1945 roku zniszczony w części jednak został odbudowany bezpośrednio po wojnie. W parku i ogrodzie dworskim zachował się oryginalny drzewostan.
Pałac w Drogomyślu
Około 1786 roku węgierska rodzina baronów Kalisch zbudowała pałac w stylu barokowo-klasycystycznym, zastępując poprzedni dwór z XVI/XVII wieku. W 1798 roku majątek sprzedano księciu Albrechtowi Sasko-Cieszyńskiemu, który podjął budowę zabudowań gospodarczych. W 1822 roku pałac przeszedł w ręce arcyksięcia Karola Ludwika Habsburga, a następnie jego syna Albrechta Fryderyka Habsburga. W 1879 roku pałac uległ zniszczeniu w pożarze, ale został odbudowany.
Pierwotnie pałac miał być prawdopodobnie piętrowy i miał wysoki dach łamany. W latach 1925-1939 mieściła się tu dyrekcja Państwowej Stadniny Koni, w której hodowano ogiery dla kawalerii. Na południe od pałacu urządzono tor treningowy dla koni.
Przed 1931 rokiem na terenie podjazdu przed pałacem powstał ogród o cechach modernistycznych. Po wojnie pałac został odbudowany i zaadaptowany na Instytut Zootechniki, a następnie na Ośrodek Rolniczego Szkolenia Kursowego. Obecnie służy jako Ośrodek Pomocy Społecznej. Pałac wraz z parkiem, ogrodem, budynkiem gospodarczym z XIX wieku oraz piętrowym budynkiem bramnym tworzy zespół pałacowy. Został on wpisany do rejestru zabytków 15 maja 1990 roku. Park liczy ponad czterdzieści gatunków drzew.
