Rygiel obronny - Węgierska Górka
województwo śląskie, powiat żywiecki, gmina Węgierska Górka, Węgierska Górka, Beskid Żywiecki
Opis
W rejonie Węgierskiej Górki bunkier był częścią umocnień obronnych na południu kraju, które powstały w 1939 roku. Początkiem 1939 roku, gdy Niemcy zajęły Czechy, Morawy i Słowację, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych powierzył gen. bryg. Antoniemu Szyllingowi, dowódcy armii „Kraków”, obronę południowo-zachodniej granicy. Na całym odcinku działania armii „Kraków” zaplanowano 265 schronów żelbetowych. Do dnia 1 września 1939 roku powstała tylko nieznaczna ich część. W rejonie Węgierskiej Górki na 16 zaplanowanych schronów powstały tylko 4 i to niemal w stanie surowym, pozbawionym łączności. Głównym celem budowy umocnień była obrona Soły i powstrzymanie sił nieprzyjaciela wkraczającego na ziemie polskie. Południowa granica nad wschód od Zwardonia obsadzona była przez oddziały IBrygady Górskiej płk dypl. Janusza Gaładyka, a schrony w Węgierskiej Górce przez 151 kompanię forteczną "Węgierska Górka" kpt. Tadeusza Semika. 1 września Niemcy wkroczyły do Polski. Mimo oporu wojsk polskich na południu w dniu 2 września wojska nieprzyjacielskie znalazł się na przedpolach schronów bojowych w Węgierskiej Górce. W dniach 2 i 3 września rozegrała się bitwa pod Węgierską Górką, nazwana przez współczesnych „Westerplatte Południa”. W skład umocnień wchodziły cztery forty, które nazwano: „Waligóra”, „Włóczęga”, „Wędrowiec”, Wąwóz”, które obecnie są przykładami polskich budowli fortecznych, są też trwałym śladem walk, jakie w pierwszych dniach września 1939 toczone były na ziemi beskidzkiej.
Na podstawie
Jan Kantyka: Na beskidzkich szlakach. Katowice 1985
Robert Danel: Województwo bielskie. Katowice, 1982
http://www.wegierska-gorka.opg.pl/
http://pl.wikipedia.org
http://www.radiobielsko.pl/
